പ്രണയത്തെപ്പറ്റിച്ചിലര്‍ പറയാറുണ്ട്‌ വിയര്‍ത്തൊഴുകുന്ന വേനല്‍പ്പകലുകളില്‍ എവിടുന്നെന്നറിയാതെ പടര്‍ന്നുകത്തി വനമാകെ വിഴുങ്ങുന്ന കൊടുംവിശപ്പ്‌ . എനിക്കുണ്ട്‌ പ്രണയിനി , ഒരിയ്ക്കലെന്നോ മഴക്കാറു മണക്കുന്ന മുടിയിഴയാല്‍ വരിഞ്ഞെന്നെ മുറുക്കിയതയഞ്ഞിട്ടില്ല . അവള്‍ , എന്നാല്‍ , പിണങ്ങാത്ത ദിവസമില്ല . തിടുക്കത്തില്‍ കനപ്പിച്ച മുഖവുമായി കിഴക്കേതോ മലകളില്‍ പൊഴിഞ്ഞുതോരും . പ്രണയിച്ചാല്‍ ചോര വീണ്ടും ചുവക്കുമത്രേ ! സുഹൃത്തൊരു കവിയുണ്ട്‌ , പറഞ്ഞതാണ്‌ ... അറിയില്ല ഒരുപക്ഷേ അതുകൊണ്ടാവാം ചുവപ്പല്ലേ ഒടുക്കത്തെ പ്രണയവര്‍ണ്ണം ? ഗതികെട്ട്‌ പ്രണയം പോയൊടുങ്ങാറുളള ചിത കണ്ട്‌ പലപ്പോവും നടുങ്ങാറുണ്ട്‌ ... രഹസ്യമായ്‌ , പക്ഷേ ഞങ്ങള്‍ കൊതിയ്ക്കാറുണ്ട്‌ - പ്രണയവും മരണവുമിരുവശത്തും തണല്‍ച്ചില്ല വിരിയ്ക്കുന്ന വഴിയിലൂടെ വെളിച്ചത്തില്‍ കുളിച്ചൊരു ശവമഞ്ചത്തില്‍ പരസ്പരം പുണര്‍ന്നുകൊണ്ടനന്തമായി ... കഥയൊക്കെക്കൊളളാം , പക്ഷേ ശരിയാവില്ല ... മരിച്ചൊന്നും പ്രണയിച്ചാല്‍ മുതലാവില്ല ... വെറുതെ ഞാനെന്തൊക്കെയോ ... സമയങ്കൊല്ലാന്‍ ... ടെലിഫോണില്‍ മണിയൊച്ച മുഴങ്ങുന്നുണ്ട്‌ ... ചിലപ്പോഴതവളാവും , ഒരു സെ...
